Fotograferen met epilepsie

De Oekraïense fotograaf koos ervoor om de kans op epileptische aanvallen te accepteren, om zo in de fotografie te kunnen werken. In een interview met The Photoblographer vertelt Egonyan dat fotograferen belangrijker is dan een leven zonder aanvallen. De nadelen van epilepsie zorgen er echter niet voor dat ze enkel vervelende ervaringen heeft bij fotografie. Ze vergelijkt fotograferen met het hebben van een relatie; ondanks problemen is het de moeite waard.

Oplossingen vinden

Om het risico op aanvallen te verminderen, moest Egonyan creatief zijn en erachter komen hoe ze aanvallen kon voorkomen. De fotograaf heeft, ondanks haar ziekte, vaker met flitslicht gefotografeerd; omdat zij dit een essentieel onderdeel vindt van de fotografie. Toch prefereert ze liever natuurlijk licht en focust ze in haar foto’s  liever op emotie, dan op details.

Egonyan fotografeert graag met weinig licht, omdat je de lichtval dan beter onder controle hebt.  Soms gebruikt ze ook onnatuurlijke lichtbronnen, zoals een nachtlamp of neonlicht. Experimenteren en ideeën uitproberen vindt de fotograaf belangrijk  Ze adviseert andere fotografen om bij elk type lichtsoort te zoeken naar een manier waarop je het goed in foto’s kunt gebruiken.

Omgaan met epilepsie

De gevolgen van epilepsie houden Egonyan niet tegen en ze ziet de negatieve effecten van haar ziekte vromen geen berperking. Voldoende rust is een belangrijk middel, om te voorkomen dat ze een aanval krijgt.   

Foto's © Anastasyia Egonyan

Je kunt meer over het werk van Egonyan lezen op haar blog .  Het kan ook handig zijn om de artikel over fotograferen bij weinig licht,of natuurlijk licht te lezen.