Lezersinterview met Kees van Sundert
De 57-jarige hondenliefhebber Kees van Sundert woont samen met zijn vrouw Hanneke en honden Bandhu en Sjakie in Roosendaal. Naast dat Kees zich heeft gespecialiseerd in hondenfotografie is hij ook hondengedragstherapeut: 'Dat komt zeker van pas als je honden fotografeert!'
De foto die op de cover van digifotoStarter 1.2019 prijkt maakte Kees in de tuin op een zonnige septemberdag in 2016. 'Onze Zwitserse witte herder Bandhu is dol op water. Voor deze foto fotografeerde ik de druppels vanuit de tuinslang met het schuin vallende zonlicht. Omdat veel mensen deze en soortgelijke foto's prachtig vinden, ben ik op dit moment een buitenstudio aan het opzetten waarin ik deze lichtomstandigheden kan reproduceren. Zo hoop ik te kunnen voldoen aan de aanvragen om meer van dit soort foto's te maken.'
Wanneer ben je begonnen met fotografie?
'Ik fotografeer al mijn hele leven. Rond mijn twintigste ben ik begonnen. Mijn eerste camera was een Canon AE-1 of A1. Ik ben daarna altijd bij Canon gebleven, hoewel ik in de auto tegenwoordig ook een systeemcamera van Olympus heb liggen. Zo hoef ik geen enkel shot te missen. Toen ik net begon met fotograferen, bezocht ik diverse fotoclubjes waarbij ik al snel in aanraking kwam met gelijkgestemden. We gingen dan op zondagen op pad naar een fotogenieke plek of een leuk stadje om plaatjes te schieten. In de weken daarna kwamen we dan weer gezellig bij elkaar om de beelden te bespreken en vergelijken. Op deze manier kom je er achter hoe anderen een heel andere compositie, standpunt of belichting zouden kiezen. Het is heel leerzaam om dat te zien.'
Hoe ben je in de wereld van de hondenfotografie terecht gekomen?
'In de tijd dat ik deelnam aan fotoclubs, workshops en cursussen fotografeerden we afwisselende onderwerpen van architectuur tot portretten, van natuur en landschap tot nachtfotografie en van zwart-wit tot low- en high key. Toen ik kinderen kreeg, werden zij natuurlijk de hoofdrolspelers in mijn fotografie, maar toen ze begonnen te puberen waren ze niet meer zo gewillig om als model te fungeren. Dat was precies in de tijd dat onze Zwitserse witte herder Bandhu in ons leven kwam. Bandhu was natuurlijk een perfect model. Hij heeft me gestimuleerd en gemotiveerd een switch in mijn leven te maken en een studie te gaan volgen voor hondengedragstherapeut en de focus in mijn fotografie te verleggen naar hondenfotografie.'
Hoe krijg je het perfecte beeld dat je in je hoofd hebt uiteindelijk uit je camera?
'Als je honden fotografeert is het soms lastig om precies uit te voeren wat je in je hoofd hebt. Veel honden vinden een camera met (grote) lens best spannend, voor hen is het eigenlijk een groot oog dat ze aanstaart. Je herkent dit doordat veel honden hun hoofd afwenden en stresssignalen geven. Des te belangrijker is het om te begrijpen hoe je met honden om moet gaan en hoe je ze op hun gemak kunt stellen. Alleen dan krijg je ze er op hun mooist op. Ik let altijd op stresssignalen bij de hond. Er is niks zo erg als een mooie en goed belichte foto waarbij de oren helemaal naar achter zijn gedraaid vanwege de stress. Zoals gezegd gaat het poseren bij honden dus niet altijd precies zoals ik wil, maar door mijn geduld, beheersing van de camera (want soms moet je razendsnel schakelen tussen instellingen) en kennis van hondengedrag lukt het toch altijd om zelfs van de meest onrustige of gestreste hond prachtige foto's te maken.
Fotografeer je altijd op dezelfde (soort) locatie? Waar moet een locatie aan voldoen?
Ik fotografeer het liefst in natuurlijk licht, waarbij ik op zoek ga naar een locatie met diepte en waar ik met tegenlicht kan fotograferen. De achtergrond gebruik ik dan vaak als versterkend kleurelement in de foto. In de zomermaanden vermijd ik te fel of hard licht door het bos op te zoeken. Ik heb rondom mijn woonplaats een aantal favoriete locaties waarvan ik weet op welk moment van de dag het licht het mooiste is, maar ik fotografeer eigenlijk door het hele land. Of het nu op het strand, in een bos of in stedelijk gebied is, het gaat er om wat past bij de hond en wat de mogelijkheden van de omgeving zijn.'
Wat onderscheidt jouw fotografie van anderen?
'Misschien het gebruik van het natuurlijk (tegen)licht en mijn kleurgebruik in het beeld zelf en mijn specialisatie in water en actiefotografie. Daarnaast denk ik dat ik vooral onderscheidend ben doordat ik de energie, het karakter en de persoonlijkheid van de hond heel sterk laat terugkomen in de foto. Ik steek ook veel energie en moeite in het terug laten komen van de emotionele band tussen de hond en het baasje. Daarnaast heb ik als hondengedragstherapeut een streepje voor bij nerveuze, onrustige en onzekere honden.'
Dit artikel werd geschreven door Christel de Wolff en gepubliceerd in digifotoStarter 1.2019.
Lees meer
