digifoto Starter Awards

Review: Tamron 35-150mm f/2.8-4 Di VC OSD

6 januari, 2020 - 16:02

Door: Redactie digifoto Starter 1845

Soms weet een fabrikant een zoombereik te bedenken, waarvan je niet wist dat het heel handig zou kunnen zijn. Dat is het geval met de 35-150mm van Tamron. Wij waren benieuwd of hij ook optisch in een behoefte zou voorzien.

Voor full frame heb je superzooms, dus van 28 tot 200 of 300mm, telezooms, dus van 70-200 of 300mm en standaardzooms, dus van ongeveer 24-70mm. De nieuwe Tamron concentreert zich op het gebied dat we het meest gebruiken, van 35 tot 150mm. Gek dat niemand daaraan gedacht heeft. Tamron noemt het een portretzoom en inderdaad omvat de zoom het brandpuntsbereik dat je voor het fotograferen van portretten meestal gebruikt. De lichtsterkte van f/2.8-4 past daar ook goed bij. Maar het objectief vormt in combinatie met de eerder geïntroduceerde 17-35mm ook een mooie reisset van in totaal circa 1250 gram. Het objectief zelf weegt 770 gram en dat is in vergelijking met de meeste 70-200-objectieven bescheiden. Je kunt er prima gedurende langere tijd mee werken.

D800E_Tamron_35.0-150.0 mm f_2.8-4.0__1_160 s__f_10.0__150.0 mm_DSC4264 online.jpg

De naamgeving bij Tamron is altijd een beetje ingewikkeld, maar Di staat voor Digitally Integrated Design en is dan voor full frame (en APS-C) en is (ook) geschikt voor refl excamera’s. Je hebt ook nog Di 2 en 3. VC staat voor Vibration Control, dus stabilisatie en OSD voor Optimised Silent Drive, voor zeer stille scherpstelling. Het objectief heeft verder een vuil- en waterafstotende fl uorinecoating, en verbeterde antirefl ectiecoating en is spatwaterdicht. Het maakt deel uit van de ‘gewone’ serie, is dus geen SP-objectief. De houdt meteen ook in dat de prijs vrij bescheiden is, althans voor dit bereik.

Qua opbouw biedt het objectief anders dan de 35mm die we nu ook getest hebben, geen revolutionaire constructies. Dat is ook niet nodig voor deze combinatie van lichtsterkte en bereik. Wel zijn er zowel drie elementen gebruikt met lage kleurbreking als drie (hybride) asferische elementen. In de praktijk blijkt het een uiterst prettig objectief met een zeer praktisch bereik. Je hoeft tussen het normale bereik en het telebereik niet meer van objectief te wisselen en je hebt toch een vrij grote lichtsterkte. Contrast en bokeh is goed, al lijkt de scherpte in de hoeken niet altijd op niveau. Tijd voor een labtest.

D800E_Tamron_35.0-150.0 mm f_2.8-4.0__1_800 s__f_11.0__35.0 mm_DSC4240-HDR-2 online.jpg

LAB

Helemaal eerlijk is het niet: Na de werkelijk fenomenale 35mm van Tamron, kan dit objectief alleen maar tegenvallen. In het centrum van het beeld dit het objectief het echter heel erg goed. Meteen bij volle opening is er een zeer hoge scherpte en dito contrast over het gehele zoombereik en dat neemt bij diafragmeren nog toe. Die positieve indruk blijft behouden voor een groot deel van het beeld. De hoeken en deels de randen van het beeld zijn duidelijk wat minder en nemen af naarmate de brandpuntsafstand toeneemt. Dat effect treedt ook op bij opnamen op grote afstand. Bij 35mm worden ze echter al na een stop diafragmeren goed en na twee stoppen zijn ze erg goed. Bij de langere brandpuntsafstanden moet tot f/8 (50mm) en zelfs tot f/10 gediafragmeerd worden voor de hoeken (150mm). We zien ook wat kleurfouten maar die zullen door de (camera-) software gecorrigeerd worden en wat vertekening.

Tamron 35 150 mm 2 online.jpg

Conclusie Tamron 35-150mm f/2.8-4 Di VC OSD

Dankzij de afbeeldingskwaliteiten in het centrum zal het objectief het voor het merendeel van de opnamen zeer goed doen, zeker voor portretten. Voor goede scherpte in de hoeken in de telestanden moet flink gediafragmeerd worden. De combinatie van het handige bereik en goede scherpte in het centrum maakt het tot een objectief dat het in veel situaties goed van pas zal komen.