Gebruikersreview: de Canon EOS R6 getest door William Ippel
Het oog is met de RF 85L f/1.2 op f/1.2 haar scherp met een prachtig bokeh. Dit is niet in een studio gemaakt, maar in een restaurant! Het objectief kost wat, maar bespaart je het zoeken naar een achtergrond, want die valt helemaal weg.
Om de achtergrond te laten zien in het restaurant heb ik hem geknepen naar F10 de lichte vlek boven is het blonde haar van de dame een tafel naar achter.
Sensor
De gebruikte sensor is zo goed als gelijk aan die van de EOS 1D X Mark III. De sensor is voorzien van Canon's meest recente Dual Pixel AF II-techniek. Dit resulteert in goede prestaties bij zowel lage als hoge ISO-waarden. Tot ISO 6400 behoud je de meeste details, maar ook 12.800 is redelijk goed bruikbaar. De details worden dan merkbaar softer maar niet onherkenbaar.
Bovenste rij van links naar rechts: ISO 100 (+flits), 400, 1600 en 3200 | Onderste rij van links naar rechts: ISO 6400, 12.800, 51.200 en 104.200.
Tot ISO 3200 is het haartje in de ooghoek tegen de neus nog goed zichtbaar en vanaf 6400 begint hij te vervagen. Bij 12.800 gaat het deels verloren bij 51.200 zie je nog wat pixels die aan te merken zijn als de haar. Bij 104.200 is het weg.
Snelheid
De EOS 1D X noemde ik altijd de ‘Gatling Gun'. De EOS R6 is de ‘Silent Gatling Gun’. Met 12 beelden per seconde en mechanische sluiter tot 20 beelden per seconde met elektronische is de EOS R6 een zeer geschikte camera voor indoor (en outdoor) sport. Als camera naast, of zelfs in plaats van, de EOS 1D X, mede dankzij de goede hoge ISO-prestaties en de goede autofocus met gezichts- en oog herkenning. Op 100 procent weergave zijn de beelden zeker bij ISO 100 haarscherp. Zeker wanneer je fotografeert met de RF 85mm L f/1.2 kun je de wenkbrauwharen tellen. De Canon EOS 5D S, welke ik zelf ook gebruik, heeft met 50 megapixel vanzelfsprekend meer detail en daarmee kun je de opname groter afdrukken, maar indien nodig kun je in Photoshop een opname nog scherper maken en opblazen.
Met de EF 200-400 L f/4 op 243mm 1/800 f/4 en ISO 1600 door vies glas is dit elf maanden jonge mannetje goed scherp. Het oog autofocus systeem had geen moeite met grote katten te vinden.
Kloppend hart
De nieuwe Digic X beeldprocessor is het kloppende hart achter al deze topprestaties. Deze maakt het mogelijk een lading aan data naar de SDgeheugenkaarten te pompen. Na 97 opnames op 20 beelden per seconde is het over en uit. De Extreme Pro 64GB UHS Class 3, UHS-I kaart is dan nog wel even (zo’n 20 seconden) bezig om het buffer te legen. Het wegschrijven van data is onder andere afhankelijk van de kwaliteit en klasse van de geheugenkaart. Daarnaast gebeurt het natuurlijk niet vaak dat je zoveel beelden achter elkaar maakt. Persoonlijk zou ik CFExpress-kaarten prefereren in verband met de hogere snelheden en betrouwbaarheid, deze kan overigens wel in de EOS R5.
Autofocus
Wat was ik blij toen de EOS 5D Mark III een 61-punts autofocus kreeg. Dat was een grote sprong voorwaarts op AF-gebied. Ik heb toen meteen mijn 5D II verkocht en ben overgestapt op de derde generatie. De EOS 5D Mark IV heeft in LiveView gezichtsherkenning maar legt de focus niet nadrukkelijk op het oog. De concurrentie zat zeker niet stil. Canon had een inhaalslag te maken op het gebied van oog autofocus ten opzichte van bijvoorbeeld Sony.
De EOS R heeft een aardige versie maar is niet het meest optimale. Daar was nog behoorlijk ruimte voor verbetering, moet men gedacht hebben bij het ontwikkelen van de EOS R6. De EOS R6 heeft 6072 autofocus posities over bijna het hele beeldvlak. Alleen aan de uiterste randen links en rechts heb je geen dekking. In de praktijk kies je echter nooit één van deze punten maar een cluster die een positie heeft. Bij spot, 1-punt, en de twee opties met 1-punt autofocus plus omringende punten kun je vrij de positie selecteren. Wanneer de camera op gezicht/oog autofocus staat en er geen gezicht te herkennen is, springt hij over op automatische selectie-AF. Dit zie je ook terug in Canons Digital Photo Professional. Daar zie je dan 3927 (39x27) scherpstel posities met een kleurtje om de gebruikte scherpstel posities.
Als je voor handmatige spot-AF-selectie kiest krijg je een klein AF-kader waarin hij scherpstelt. Als je het kader wil verplaatsen kan dit in kleine stapjes van een vijfde deel van het kader horizontaal en een kwart verticaal. 1-punt AF is ongeveer vier keer zo groot kader als bij spot en kun je in stapjes van 1/9 van het kader grote laten verspringen. Duurt het dan lang om van links naar rechts door de AF posities te gaan? Nee, als je de joystick vasthoudt vliegt hij langs de punten. Druk je voorzichtig dan maakt hij de kleine sprongen.
Annet Jansen is ook sportinstructeur. Deze foto heb ik met dezelfde belichting geschoten als die van Hendri. Achteraf heb ik wat meer detail zichtbaar gemaakt in het spiegelbeeld. Dat is natuurlijk geen enkel probleem met de RAW-files van de EOS R6
Eye-autofocus
Spot en 1-punt zijn mijn favoriete AF functies op de 5D en 7D serie . Bij de EOS R6 is daar een nieuwe favoriet voor in de plek gekomen: de oogherkenning. Eye-autofocus is echt een game changer! Het is uit de kunst, zo snel en accuraat. Daar kan je zelf echt niet tegen op. Ook door een bril of via een spiegel pakt de camera netjes het oog. Met de EOS 5D Mark III en nieuwer moet ik altijd snel met de duim op de joystick het AF-punt op het oog houden (daar ben ik inmiddels erg bedreven in) maar dit is vele malen makkelijker. Je hoeft nu alleen nog maar te letten op je kadrering en je belichting en het oog is verreweg in de meeste gevallen haarscherp. Zelfs op f/1.2, mede dankzij IBIS. Als fotograaf kun je je dus helemaal richten op je onderwerp. Geweldig!
Is het helemaal feilloos? Nee, er is altijd ruimte voor verbeteringen. Bij een combinatie van weinig licht en heldere objecten in de ruimte, switchte de camera af en toe naar een ander object in plaats van het gezicht van mijn dochter. Als er iets in de weg zit zoals takken of bladeren, dan kun je toch beter wisselen naar spot of 1-punt autofocus, met name wanneer de afstand tot het onderwerp groot is. De Canon EOS R6 is tevens in staat om dierenogen te herkennen, al moet je dan wel even in het menu van setting wisselen en is het belangrijk om er rekening mee te houden dat de huidige Animal Eye AF alleen voor honden, katten en vogels bedoeld is. In de praktijk herkent de camera echter nog meer dierenogen en in de meeste gevallen heb je een zeer trefzekere Eye-AF. Zelfs met f/1.2 tot f/2 kon ik de stokstaartjes scherp op de foto zetten.
Van beide stokstaartjes is het oog scherp. Gefotografeerd met de RF 85mm L f/1.2 op f/2.0
Bij vogels is het gewoon geweldig hoe de camera het oppakt. Ook bij de leeuwen en lynxen werkt het prima daar pakt hij continu het oog. Daarbij was de beperking eerder het vieze glas van de dierentuin. De camera snapt niks van de kop van een neushoorn, maar toegegeven, die is ook wel een beetje vreemd van vorm! Vaak pakt de EOS R6 wel de kop goed in focus, en een enkele keer ook het oog. En dan het meest lastige van allemaal. Zebra’s, daar blijven AF-systemen een pesthekel aan hebben. De Canon EOS R6 pakte niet één keer het oog. Is verwarring zaaien dan ook niet precies de tactiek van gestreepte dieren om zich te wapenen tegen roofdieren? De setting voor de zebra’s was in de dierentuin ook verre van optimaal, dus ik heb het opgegeven en de natuur laten winnen.
De gekleurde fonteinen op het plein voor ons vakantieadres waren een mooi schouwspel in de avond.
IBIS
In het verleden hebben we veel gemopper gehoord over het gemis aan In Body Image Stabilisation bij Canon. Omdat ik zelf voornamelijk fotografeer is dit voor mij geen dealbreaker, ik was al blij met IS in het objectief. Nu is er dan toch IBIS en dat werkt zeer goed. Als je filmt zijn de beelden zeer stabiel alsof je ze op een gimbal hebt geschoten. Het IBIS-systeem werkt het meest ideaal met een RF-objectief dat ook is voorzien van IS. Voor fotografie is dit vooral een plus met teleobjectieven van voorbij de 200mm. Helaas had ik deze niet tot mijn beschikking. Het werkt ook met bestaande EF lenzen met IS, maar dan is de winst minder groot als bij RF-objectieven of EF zonder IS. Dit verschilt per objectief. Vergeet echter niet dat het alleen de beweging van de fotograaf tegengaat, aan bewegingen van het onderwerp kan het niks doen. Wil je een bewegend onderwerp bevriezen zal je toch de sluitertijden moeten verhogen, hier doet nog IS nog IBIS iets tegen. De grote winst is vooral voor filmen of het fotograferen van statische objecten met lange sluitertijden in combinatie met lange objectieven.
De kop van een neushoorn is wat lastig te herkennen voor de camera. Hier zie je hoe Canons eigen DPP software de spreiding van de scherpstel posities laat zien. En welke posities op de kop de focus ligt en het deel waar het oog zit wordt dus wel gepakt maar het oog werd niet gevonden. Het is dan ook primair voor honden, katten en vogels.
Menu en bediening
Het menu is als een warm bad voor Canon-gebruikers. Zelfs als je bijvoorbeeld van een 350D komt. Het is overzichtelijk en helder. Nieuw is een item met paarse kleur voor connectiviteit. Hier vind je nu Wifi, Bluetooth en GPS instellingen. Dat is erg prettig. Zo kun je snel en makkelijk foto’s overzetten naar mobiel of je camera remote bedienen. Dit kon al wel bij de EOS 7D Mark II en 5D S na update en optionele Wifi-kaart en latere cameramodellen maar daar zaten deze opties in het gele menu ondergebracht en vergde wat meer stappen. Ook de koppeling loopt nu soepeler.
Ook nachtelijke opnames met lange sluitertijd zijn geen probleem.
Ergonomie
De body weegt slechts 598 gram (680 gram met kaart en batterij) en is daarmee lekker licht. Hij is iets dikker dan de EOS R. Gevoelsmatig zou ik haast zeggen dat de EOS R6 lichter is, maar schijnt bedriegt want hij is 20 gram zwaarder. De body is gemaakt van hetzelfde sterke en duurzame kunststof wat we ook op veel lenzen terugzien. Dus geen magnesiumlegering zoals de EOS R5 of de 5D-serie. Een voordeel is wel dat de poedercoating er niet van kan afslijten, maar bij een val zal het materiaal naar verwachting sneller scheuren dan deuken. Ook is de afdichting van een iets lager niveau maar dat mag de pret niet drukken. De camera voelt even goed robuust aan. Wel mis ik het LCD-schermpje aan de bovenkant. De mode-dial is er gelukkig wel maar zit voor mij op een gekke plaats. Ik prefereer de dial en powerknop zoals op de EOS 5D Mark III en later. Maar goed, dat komt ook door jaren van gewenning aan deze modellen.
Heb ik de EOS R6 nodig?
Voor wat ik fotografeer en afdruk zou een combinatie van EOS R6 en EOS R5-camera's nu ideaal zijn. Daarmee zou ik in alle situaties die ik tegenkom heel goed uit de voeten kunnen. De EOS R6 zou ik dan veel voor binnen gebruiken als camera bij evenementen of indoor sport met of zonder flits mogelijkheid. En voor bruiloften, wanneer je de feestavond ook vast moet leggen. De extra resolutie van de EOS R5, heb je dan doorgaans niet nodig maar de hoge ISO prestaties van de R6 zijn welkom. Voor alledaagse foto-situaties gebruik ik nu het meest de EOS R of de EOS 5D Mark IV, die zou ik ook gemakkelijk kunnen vastleggen met de EOS R6. In de praktijk zal een EOS R6 namelijk voor heel veel fotografen meer dan genoeg bieden. De EOS 5D S gebruik ik voor studioportretten met studio flitsers en dan meestal met de EF 85mm L f/1.4. Daar is de EOS R5, met meer megapixels die nodig zijn voor een afdruk, een goed alternatief voor. Hetzelfde geldt voor de 5D Mark IV dat is nu mijn allrounder.
Met op- en af springen probeerde ik de autofocus wat uitdaging te geven, maar telkens was het gezicht of zelfs het oog razend scherp.
Conclusie
De Canon EOS R6 is een zeer begerenswaardige camera en ik zou het niet vervelend vinden als hij in de zak van Sinterklaas zou zitten op weg naar mijn huis. Deze camera is gewoon goed. De sensor met zijn autofocus en snelle beeldprocessor maken dat je je volledig kunt richten op het gewenste resultaat. ‘Goed gereedschap is het halve werk’ luidt niet voor niets het gezegde. De camera is een fijne allrounder van vlogcamera tot partner van de indoor sportfotograaf. De beeldkwaliteit in de lage ISO-waarden is ook goed, maar moet het logischerwijs afleggen in details tegen de EOS 5D S en 5D Mark IV vanwege het aantal megapixels. Bij de hoge ISO-waarden is dit echter de beste camera die ik tot nu toe heb vastgehad.
Beoordeling:
- BEELDKWALITEIT 8
- BEDIENING 8
- BEHUIZING 8
- PRIJS/KWALITEIT 8
De Canon EOS R6 werd voor DIGIFOTO 5.2020 getest en beoordeeld met een Goud award!
Info: canon.nl
Over William Ippel
Apache helikopters, dat zag ik wel zitten! Ik keek wat er nodig was als vooropleiding en concludeerde dat informatica een goede instroom richting was. Het bleef bij computersimulaties en ik bleef in de IT hangen. Op mijn achttiende ging ik voor het eerst met de camera van mijn APS zette niet door en digitaal stond nog teveel in de kinderschoenen. Uiteindelijk koos ik voor Canon. Met de introductie van de 20D was, naar mijn mening, de digitale camera goed genoeg om in te stappen. Kort daarop kwam de 350D en in 2005 stapte ik in het DSLR-tijdperk. Na het volgen van diverse cursussen van de Fotoacademie ging ik me meer richten op bruidsfotografie en portretten. Toen de 5D zijn intrede deed, verving deze het gebruik van mijn analoge camera volledig. Daarna volgden alle EOS 5D-series, een EOS, 1D3, de 7D0serie en de EOS R.
Lees meer
