Vijf veelgemaakte fouten bij het nabewerken van portretten
Omdat we zo aan overbewerkte beelden in bijvoorbeeld glossy magazines en op reclameborden gewend zijn, is het verleidelijk om ook flink los te gaan in de nabewerking van portretten. Veel mensen die je op de foto zet, willen oneffenheden weggewerkt hebben en willen de mooiste versie van zichzelf terugzien in de foto. Zorg ervoor dat dat het is; de mooiste versie van zichzelf, en niet een soort wassen beeld. Hieronder de vijf meest gemaakte fouten die gemaakt worden.
1. De huid wordt te glad gemaakt.
Er zijn allerlei filters om dit te doen, en ook in Lightroom (bijvoorbeeld soften skin preset) en Photoshop (bijvoorbeeld spot healing tool). Veel mensen hebben de neiging om elke schaduw weg te werken maar let daar mee op. Die halen ook de textuur uit je foto. Je kunt de sterkte van de toepassing instellen, dus wees er conservatief mee.
2. De ogen worden te groot gemaakt.
Ook hier zijn filters voor, en ook hier wordt er vaak iets te enthousiast gebruik van gemaakt. De ogen zijn het venster van de ziel, maar dat wil niet zeggen dat wanneer je de ogen groter maakt, je dan meer emotie in je foto krijgt. Het ziet er dan vooral nep uit, eng soms zelfs.
3. De ogen worden te licht of te scherp gemaakt.
In de meeste nabewerkingsprogramma’s kun je plaatselijke aanpassingen doen. Dat is fantastisch, bijvoorbeeld om bepaalde schaduwen iets lichter te maken zonder dat ze overal in de foto dezelfde waarden aannemen. Maar ook hier vliegen sommigen wat uit de bocht. De verleiding is groot om de ogen, die van nature iets dieper liggen en daardoor minder licht vangen als voorhoofd, jukbeenderen en lippen, helemaal gelijk te trekken. Of om het oogwit stralend wit te maken. Dit ziet er ook niet natuurlijk uit, en trekt de aandacht naar de ogen om de verkeerde redenen.
4. Er wordt teveel lokaal contrast (clarity) toegepast.
Dit zie je vaak, maar het is ook een kwestie van smaak. In landschappen kan een hoge clarity, wat de foto’s er een beetje ‘digitaal’ kan doen uitzien, soms heel goed werken. Lokaal contrast zorgt ervoor dat op plaatsen waar al contrastverschillen zitten, deze worden aangescherpt. Je kunt het effect heel goed zien in een ruime foto van een boom; verhoog de clarity en het lijkt of er ineens veel meer details in de blaadjes zitten. In werkelijkheid was het contrast er al, het wordt alleen heel hard verscherpt. Bij een portret betekent dit dat elke oneffenheid dus extra wordt benadrukt. Een klein rimpeltje (contrast) wordt verscherpt en lijkt ineens veel aanweziger. Hetzelfde geldt voor wallen of pukkeltjes. Geen goed idee dus.
5. Teveel verscherpen.
Hier zit ook een verschil in het gebruiken van RAW foto’s ten opzichte van JPEG’s. Wanneer je camera een foto converteert naar JPEG, past hij zelf al verscherping toe. Doe je dit later ook nog in de nabewerking, dan kan het effect te groot zijn. Zoom helemaal in op ogen en wenkbrauwen om te kijken wat het effect is. Bij RAW kun je het beste de ‘sharpening’ tool uit de RAW converter gebruiken, en daarna niet meer. Dat zou voldoende moeten zijn. Je kunt met deze tool (en geen enkele andere) namelijk niet een onscherpe foto scherp krijgen.
Hou het natuurlijk!
Natuurlijk maakt het een groot verschil waar je de foto’s voor maakt. Is het voor een advertentie, dan zul je misschien wel kiezen voor wat stevigere nabewerking. Zorg in elk geval dat je af en toe goed inzoomt, vooral op de ogen, om te kijken wat het effect is. Je kunt de meeste effecten altijd nog sterker maken, dus begin rustig. Lightroom heeft minder functies om gezichten na te bewerken, dus de verleiding is wat minder groot om er in door te slaan. Maar ook in Photoshop kun je jezelf beheersen, om een mooi maar natuurlijk portret over te houden.
Lees meer
