Tips voor betere hondenfotografie

Monica van der Maden, Dog Photographer of the Year 2018

Christel  de Wolff 910
Recent won zij de prestigieuze fotowedstrijd Dog Photographer of the Year, Monica van der Maden. Alle reden voor een gesprek met deze fotograaf.

Je specialiseert je in hondenfotografie, hoe is dat zo gekomen?
'Dat komt eigenlijk door mijn eerste hondje. Toen zij overleed, realiseerde ik me dat ik te weinig foto's van haar had gemaakt. Ik had daar zo veel spijt van dat ik bij mijn volgende hond meteen een kleine instap-camera heb gekocht. Van het een kwam het ander, ik vond het leuk om te doen en maakte progressie. Ik kocht betere apparatuur en steeds meer mensen klopten bij me aan met de vraag of ik ook hun honden kon fotograferen.'

Wat onderscheidt jouw beelden, dat hondenbezitters jou weten te vinden?
'Ik maak mijn beelden sowieso altijd vroeg in de ochtend. In de ochtend heb je natuurlijk het mooiste licht en ik zoek de donkerste plekjes in het bos waar bijna geen zon door de bomen heen komt. Daarnaast is het ook gunstiger voor de honden om in de ochtend te fotograferen. Net als bij mensen kun je gewoon zien of ze uitgerust zijn of niet. Als ze al een hele dag achter de rug hebben, gaan de ogen een beetje hangen en valt de tong eerder uit de bek. Daar heb ik niet zo veel mee, ik vind het mooier als de hond nog lekker fris oogt.'

En qua stijl van fotograferen?
'Mijn teleobjectief bepaalt voor een groot deel het gevoel van de foto. Het teleobjectief zorgt er natuurlijk voor dat het beeld in elkaar geduwd wordt en het diafragma voor de wenselijke scherptediepte. Ik fotografeer met de Nikon D850 met NIKKOR AF-S 200mm f/2.0G. Ik heb ook nog wel wat kortere objectieven zoals de NIKKOR AF-S 105mm f/1.4, maar de winnende foto heb ik met de 200mm prime lens gemaakt. '

Dan zit je op een behoorlijke afstand van je onderwerp?
'Dat klopt, en dat is maar goed ook. Honden vinden zo'n lens vaak best spannend. Het is één groot oog. Door op een afstandje te zitten, komt het een stuk minder intimiderend over.'

Maar als je op (grote) afstand zit, hoe stuur je de honden dan aan?
'De eigenaar van de hond is altijd bij de shoot. Ik overleg met hen van te voren wat voor soort beeld ze graag zouden willen. Ze willen een portret van hun hond, bijvoorbeeld voor in de woonkamer, dan hebben ze zelf al wel een idee hoe de hond er dan op moet komen te staan. Ze hebben een beeld voor ogen en het resultaat moet gewoon perfect zijn.  Aan de hand daarvan laat ik de eigenaar de hond zelf sturen. Ik zie zelf al vrij snel welke locatie geschikt is en dan leg ik zo simpel mogelijk uit wat er gaat gebeuren, wat ik ga doen en wat ik wil dat zij doen. Ik geef aanwijzingen als waar de hond moet gaan liggen en waar hij moet kijken. Ik leg het zo simpel mogelijk uit zodat er geen verwarring kan ontstaan. De eigenaar houdt de hond dan beter in bedwang, wat gunstig is voor het resultaat.'

Hoe kwam je bij de Best Dog Photographer Of The Year competitie, had je al eens meegedaan of was dit meteen een voltreffer?
'Ik had nog nooit meegedaan aan deze fotowedstrijd. Ik had er wel al van gehoord en ik wilde vorig jaar mee doen maar ik vond dat mijn materiaal nog niet goed genoeg was om mee te doen. Ik had het idee dat ik nog wel beter kon.'

De competitie heeft meerdere categorieën, maar jij bent 'overall winner', hoe ging dat in z'n werk?
'Je mag per categorie een foto inzenden en daarbinnen kan je eerste, tweede of derde worden. Maar daarnaast is er dus ook een overkoepelende prijs voor de foto die het beste is van alle categorieën. Dat wist ik ook niet. Ik werd opgebeld vanuit Londen met het nieuws dat ik gewonnen had in de categorie Oldies, senioren honden. Daar was ik natuurlijk al helemaal blij mee. Toen vroegen ze ineens aan de lijn of ik wel op een stoel zat want ze mochten me nog een keer feliciteren. Ik was overall winner geworden! Ze zeiden: je hebt 10.000 inzendingen vanuit 70 verschillende landen weggeblazen met jouw foto. Toen moest ik wel even drie keer slikken uiteraard!'

Heb je nog tips voor fotografen die willen starten met honden fotografie?
'Ten eerste moet je veel geduld hebben. Honden zijn geen mensen. De een luistert wel, de andere niet. Daarnaast werkt het voor je foto heel goed om op ooghoogte van het model te gaan zitten. Cruciaal is het om je te verdiepen in het ras. Tegen een Chihuahua kun je heel vrolijk gaan gillen en schattig praten, maar chihuahua's vinden alles eng dus je moet niet gek opkijken als ze met de staart tussen de benen wegrennen. Terwijl een Jack Russel bijvoorbeeld zo gevoelig is op prikkels dat hij je meteen in de armen springt van enthousiasme. Het is dus heel belangrijk om te weten hoe je je moet gedragen bij welke hond. Dat leer je ook door te overleggen met de eigenaar. Zij weten het beste wat wel en niet kan met hun hond.'

Meer werk van Monica vind je op haar website. Alle winnaars van de Dog Photographer Of The Year wedstrijd vind je hier.

afbeelding van Christel de Wolff

Christel  de Wolff | Redacteur

Bekijk alle artikelen van Christel