Krachtige vrouwen door de lens van Sebiha Öztaş
Fotograaf Sebiha Öztaş begon ooit met het fotograferen van vriendinnen en familie. Nu hangt haar werk in het Nederlands Fotomuseum. In haar serie WOMXN. draait het om sterke vrouwen – en vooral: hoe zij zelf gezien willen worden. In dit artikel vertelt Sebiha haar verhaal, letterlijk met haar eigen woorden.
Tekst Marijn Ruhaak Fotografie Sebiha Öztaş
Dit artikel is gepubliceerd in DIGIFOTO PRO 2025.1
Van moeder met camera naar eigen tentoonstelling
De expositie WOMXN. is Sebiha’s eerste grote tentoonstelling. Tien jaar geleden fotografeerde ze nog hobbymatig. “Als werkende moeder van drie kleine kinderen leek een jarenlange fotografieopleiding een brug te ver,” vertelt ze. “Ik fotografeerde vooral vriendinnen en kennissen. En mijn familie in Turkije zodat ik mijn Nederlandse vrienden een beeld kon geven van mijn roots. In mijn fotografie ben ik altijd op zoek naar dat persoonlijke element: het verhaal achter de mensen die ik vastleg.”
Toch wilde Sebiha zich verder ontwikkelen. Ze schreef zich in bij de Fotovakschool Rotterdam. “Het was de beste beslissing ooit,” zegt ze enthousiast. “Ik werkte dag en nacht aan mijn opdrachten en genoot van elke les. Als ik ergens aan begin, wil ik het nu eenmaal afmaken,” verklaart ze haar toewijding. “Voor mijzelf, maar ook om aan de rest van de wereld te laten zien wat ik maak.” Tijdens haar opleiding kreeg ze al snel kansen. “Het balletje ging rollen na mijn eerste expositie in de Coffee Company Eendrachtsplein, waar ik vaak kom.”
Altijd op zoek naar verhalen
Sebiha werkt nu onder andere voor NRC Handelsblad. Ze maakt opdrachten, maar ook vrij werk. “Fotografie is mijn manier om verhalen te vertellen. Dat deed ik natuurlijk al met het vastleggen van mijn vrienden en familie, maar destijds miste ik vaak nog een extra laag. Ik fotografeerde vooral wat ik zag. Nu zoek ik naar de emoties en ervaringen die achter het uiterlijk van mensen schuilgaan. Gevoelens en verhalen die zich uiten in een gezichtsuitdrukking of lichaamshouding.” Daaruit ontstaan portretten met veel gevoel. “Mensen staan altijd centraal in mijn werk. Ik kan urenlang op een bankje zitten kijken naar voorbijgangers, gefascineerd door hun houding, gedrag en uiterlijk. Ik ben altijd nieuwsgierig naar hun verhaal.”
WOMXN.: vrouwen in beeld, op hún manier
De serie WOMXN. is ontstaan op verzoek van het Nederlands Fotomuseum, ter ere van Internationale Vrouwendag. “Het Nederlands Fotomuseum vroeg of ik ter ere van Internationale Vrouwendag een serie wilde maken van krachtige vrouwen die een maatschappelijke bijdrage leveren aan de stad Rotterdam.”
Sebiha merkte iets op: “Vrouwelijke kunstenaars en fotografen zijn veel minder vertegenwoordigd in musea dan hun mannelijke collega’s. Vaak worden vrouwen neergezet als het onderwerp van de kunst. In de reclamewereld worden mooie vrouwen ingezet om mode te verkopen of een schoonheidsideaal te tonen. Natuurlijk is het een eer om als muze te schitteren op een foto, maar een vrouw is zoveel meer dan dat.”
Daarom mochten de vrouwen in WOMXN. zelf kiezen hoe ze in beeld kwamen. Ze kozen ook een inspirerende foto uit de Eregalerij. “Je kunt een interview met de vrouwen lezen via een QR-code die je kunt scannen bij de tentoonstelling. Daarin vertellen ze over hun achtergrond, waarom ze meededen aan het project en wat Internationale Vrouwendag voor hen betekent. Ook vertellen ze wat hen inspireerde in de foto die zij uit de Eregalerij kozen.”

Anita Preining | Camera Nikon Z 711 | Objectief NIKKOR Z 24-70mmf/2.8s | Diafragma f/5.6 |Sluitertijd 1/80 | ISO 500

Noami Brusselman | Camera Nikon Z 711 | Objectief NIKKOR Z 24-70mmf/2.8s | Diafragma f/5 |Sluitertijd 1/100 | ISO 640
Gesprekken op straat
De geportretteerde vrouwen in WOMXN. komen uit alle hoeken van Rotterdam. Hoe ontmoette Sebiha hen? “Overal en nergens,” lacht ze. “Soms spreek ik iemand aan op straat of in de tram. Meestal is er iets in hun houding of kleding dat mijn nieuwsgierigheid wekt. Een zelfgemaakte muts of een ander kledingstuk bijvoorbeeld. Vaak zijn het kleine dingen die het gesprek openen en net zo vaak volgt er dan een bijzonder verhaal.” Opvallend: mensen zeggen zelden nee. “Ik denk dat dat komt door mijn open houding. Ik hoor vaak dat mensen zich veilig voelen bij mij. Ik vraag altijd netjes of ik iemand mag fotograferen en deel achteraf altijd de foto’s. Als je stiekem of ongevraagd foto’s op straat maakt, krijg je vaak vervelende reacties. Omdat ik altijd direct contact maak, vorm ik geen bedreiging.”
Nieuw project: honden en cultuur
Na WOMXN. werkt Sebiha aan een opvallend nieuw onderwerp: honden. Of beter gezegd: honden en hun baasjes met een islamitische achtergrond. “Al enige tijd wil ik honden en hun eigenaren met een islamitische achtergrond vastleggen. In veel culturen is het moeilijk voor te stellen om een hond als huisdier te houden, vooral in veel islamitische gemeenschappen. Hoewel honden binnen deze culturen minder gebruikelijk zijn, worden ze wel gewaardeerd en toegestaan voor specifieke functies zoals bewaking, jacht en het hoeden van vee. Dit laat zien dat honden binnen een bepaalde context nuttig en toegestaan zijn, maar het houden van honden puur als huisdier wordt minder aangemoedigd.”
Sebiha spreekt ook uit ervaring: “De angst die we voor honden hebben komt voort uit een gebrek aan ervaring, culturele gewoonten of verschillende interpretaties van het geloof met betrekking tot honden.” Zelf was ze ook bang, tot ze haar eigen hond kreeg. “Ik word vaak aangekeken omdat ik als moslim een hond heb en ook een hoofddoek draag. Blijkbaar vinden mensen dat een bijzondere combinatie. Mensen vinden mijn American Stafford sowieso vaak bedreigend, ook niet moslims.”
Met haar nieuwe serie wil ze stereotypen doorbreken: “Ik hoop hiermee de vooroordelen te verminderen en begrip en respect te bevorderen voor zowel honden als hun eigenaren.”
Of het een nieuwe expositie wordt, weet ze nog niet. “Ik vind het ook een mooi onderwerp voor mijn eerste boek of een vaste rubriek in een krant.”

Zelfportret Sebiha Öztaş
Sebiha Öztaş (1981)
Sebiha Öztaş groeide op in Rotterdam, waar haar passie voor fotografie al op jonge leeftijd ontstond. Ze volgde een opleiding aan de Fotovakschool in Rotterdam om haar kenmerkende stijl verder te ontwikkelen. Haar werk richt zich sterk op persoonlijke verhalen en sociale vraagstukken waarbij haar culturele achtergrond een belangrijke rol speelt. Sebiha werkt als freelance-fotograaf voor NRC Handelsblad en andere opdrachtgevers. Benieuwd naar haar werk? Volg Sebiha dan op instagram via sebihaoztas
WOMXN. Meer dan een muze is tot en met 25 mei te zien in het Nederlands Fotomuseum.