City of God en liefde voor fotografie
Een kip ontsnapt aan de dood. Messen worden geslepen. Het beest rent door de nauwe steegjes van Rio de Janeiro en wordt opgejaagd door jongeren. Op een grotere straat komt hij oog in oog te staan met een jongen met een camera. Aan de ene kant van hen komen de jongeren te voorschijn, aan de andere kant verschijnt politie. Het is de bloedstollende openingsscène van City of God, een film over het leven in de Braziliaanse sloppenwijken. De hoofdrolspeler? Een jonge fotograaf.
Rocket groeit op in de City of God, een van de armste en gevaarlijkste wijken van Rio. Hij wil fotograaf worden. Zijn foto’s zijn goed, maar niemand wil ze publiceren. Niet vanwege de kwaliteit, maar vanwege zijn achtergrond. In de ogen van de buitenwereld komen uit de City of God, Ciudade de Deus in het Portugees, alleen criminelen en probleemgevallen. Rocket probeert dat beeld te doorbreken, door zijn wijk vast te leggen zoals hij die ziet: rauw, echt en vol leven.
Naast Rocket zien we ook Li’l Zé: een keiharde drugsbaas die zijn macht met geweld verdedigt. Hij kijkt je niet aan, hij kijkt door je heen. Hij dealt, bedreigt en schiet zonder aarzeling. Zonder spoilers: zijn introductie als jong kind maakt hem direct één van de meest enge movie villians ooit. Wat het extra beklemmend maakt: zijn personage is gebaseerd op echte criminelen uit Rio. De makers, regisseurs Fernando Meirelles en Kátia Lund, en scenarioschrijver Bráulio Mantovani, baseerden veel scènes op waargebeurde feiten.
De film is losjes gebaseerd op het gelijknamige boek van Paulo Lins, die zelf opgroeide in de sloppenwijken van Rio. Rocket lijkt deels op een vriend van hem; een jongen met een droom, maar zonder de kans om die waar te maken. Paulo koos uiteindelijk voor schrijven in plaats van fotografie. Maar de kern is hetzelfde: ontsnappen aan het geweld, op een eerlijke manier en via kunst.
City of God en fotografie
City of God gaat is erg interessant voor beginnende fotografen, en niet alleen omdat het verhaal over een beginnende fotograaf gaan. Het laat de kracht van beelden zien en leert hoe je met onconventionele kaders nóg meer power kan geven. Die introductiescène van Li'l Zé, bijvoorbeeld, is eng vanwege zijn daden, maar ook van wat en hoe het wordt weergeven (ken je de Dutch Angle al?). Daarnaast bevat de film scènes die zijn geïnspireerd op echte foto's uit de drugsoorlogen in Rio. En Rocket laat zien dat je met weinig middelen tóch iets kunt vastleggen dat ertoe doet. Wat wil je nog meer leren!
De film is het ook al waard vanwege het verhaal zelf. City of God is te zien op Videoland, CineMember en Prime Video. Ook is er een vervolgdocumentaire genaamd City of God: 10 Years Later én een fictieve vervolgserie met de naam City of God: The Fight Rages On, mocht je er geen genoeg van krijgen.
Lees meer
