Tamron 70-210mm f/4 DI VC USD
Tamron 70-210mm f/4 Di VC USD
Alles is relatief. Zo zou je de Tamron 70-200 f/4 kunnen zien als een minder lichtsterke versie van de f/2.8-objectieven, maar ook als een lichtsterkere versie van de telezooms met een groter bereik. Je zou ook kunnen zeggen: met behoud van een relatief hoge lichtsterkte heb je nog steeds de voordelen van een 70-200 f/2.8 zonder de nadelen ervan.
Maar wat zijn de voordelen van een 70-200? De voornaamste is dat een 70-200 het belangrijkste tele-gebied bestrijkt. Doordat de zoomfactor beperkt is tot drie (70-210) kan zowel de kwaliteit als de lichtsterkte hoog zijn. f/4 is misschien niet heel hoog, maar bij tele heb je dan een duidelijk mooiere achtergrondonscherpte en uiteraard minder ruis bij foto’s met weinig licht. De Tamron is dus een goed hanteerbaar standaardgereedschap voor tele. Je kunt er prima portretten en landschappen mee maken. En ook voor sportfoto’s is dit objectief inzetbaar. Mits je niet te ver van je onderwerp af zit. Fotojournalisten kunnen eigenlijk niet zonder de f/2.8-versie. Maar in een f/4-versie wordt zo’n lens ook erg aantrekkelijk voor amateurs, want hij is lichter én betaalbaar. Bij deze Tamron geldt dat in het bijzonder, want dit model is qua prijs ongeveer de helft van de 2.8- variant vanTamron. Ook is hij gunstiger geprijsd dan de concurrentie van Nikon, Canon en Sony. Toegegeven, dat zijn uitstekende lenzen, dus de Tamron zal ook goed moeten zijn. Hoe goed de Tamron is, zie je later, want we willen het wel spannend houden. Eerst wat meer over de dagelijkse omgang met de lens en wat praktische gegevens.
Bestand tegen stoten
Qua bouw lijkt de Tamron erg op de professionele 2.8-versies(s): er wordt intern gezoomd, dus de lens schuift niet uit bij het zoomen. Daardoor is de lens een stuk beter bestand tegen stoten of buigen dan een lens die uitschuift en dus in feite uit twee delen bestaat. Verder is het eerste element fluorine-gecoat, wat inhoudt dat het vuil en water afstoot. Heel handig bij het fotograferen in Nederlands weer. De lens als geheel is ook beschermd tegen spatwater, maar het blijft natuurlijk altijd oppassen. In een stortbui zou ik hem niet gebruiken, maar dat zou ik ook nooit met een camera doen.
De scherpstelling gaat snel, Tamron zegt zelfs dat er twee motoren bij gebruikt worden. De lens is ook instelbaar tot 95 centimeter. Voor een portret is dat eigenlijk al te dichtbij. Voor bloemen en kleine beesten kan dat echter zeer handig zijn. Bovendien beschikt de lens over VC. Dat staat voor vibratie compensatie. Bewegingen van de camera en de lens worden daardoor zeer goed onderdrukt. Dat is vooral bij tele belangrijk, want wanneer de lens 4x dichterbij haalt, dan vergroot hij ook de bewegingen 4x!
De lens in de praktijk
Doordat hij vrij smal is en door het beperkte gewicht, is de lens zeer prettig hanteerbaar. Dat geldt zeker in combinatie met een grotere camera, maar ook met een kleinere camerabody is de lens goed in evenwicht. De zoomring draait soepel en exact. Hij zit aan de voorkant en dat is even wennen. In de praktijk is het echter net iets handiger dan aan de andere kant, vooral bij het ondersteunen. (Wijsvinger en duim gebruiken voor het zoomen, en de muis van de duim voor de ondersteuning.). Voor portretten is 70-210 een erg prettige brandpuntsafstand, vooral bij fullframe. Dan heb je er het hele portretgebied van circa 85-135mm mee. Bij APS-C is de kortste afstand (70mm) ook goed genoeg voor een portret van hoofd en schouders en portretten en andere foto’s met een kleinere uitsnede kunnen er nog beter mee gemaakt worden. Bij full frame is de achtergrondonscherpte voor portretten ook klein genoeg, bij APS-C blijft er vanaf ongeveer 100mm ook weinig te wensen over. Het is dus een lens die voor veel situaties geschikt is. Belangrijker: het bokeh – dus de esthetische kwaliteit van die achtergrondonscherpte - is echt goed en dat is ook een verschil met veel andere zooms met een groter bereik. De lens is heel geschikt om hem mee te nemen op reis. Je kunt er allerlei details in steden mee fotograferen, mensen op een afstand maar zeker ook mooie landschapsfoto’s.
Labtest
Uiteindelijk wil je vooral ook weten hoe goed de lens is. Kort gezegd: voor veel foto’s voldoet hij prima, bij alle diafragma’s. Dat wil dus zeggen: voor portretten en sport zit je altijd goed. Bij sommige landschappen wanneer alles op dezelfde afstand is en gedetailleerd moet zijn, kun je ook uitstekende foto’s maken, maar je moet wel weten wat je doet. (Dat is echter ook met andere lenzen zo.)
In zijn algemeenheid is de lens bij ongeveer 140mm op zijn best. Bij 70-140mm is hij ook prima. Dan moet er echter wel net wat verder gediafragmeerd worden (f/5.6-f/8). Rond de 200mm moet je - wanneer echt alles van hoek tot hoek scherp moet zijn - diafragmeren tot f/10. Op zich is dat geen probleem, want wanneer je dat soort (landschaps-)foto’s maakt zul je al snel een statief gebruiken. Verder kan het objectief vrij goed tegen tegenlicht en zien we weinig kleur- en andere fouten vergeleken met telezooms met een groter bereik.
Conclusie
Een uitstekend en prettig hanteerbaar objectief. Dat laatste dankt deze lens aan zijn gewicht. De Tamron 70-210mm f/4 Di VC USD is daarmee een uitstekend alternatief voor de zooms met een groter bereik.
Adviesprijs: € 799,- leverbaar in Nikon en Canon-vatting
Meer info: transcontinenta.nl
Beoordeling Tamron 70-210mm f/4 Di VC USD
Getest in digifoto Starter 2.2018
+ Licht en goed hanteerbaar
+ Goede beeldkwaliteit
+ Goede prijs/kwaliteitsverhouding
digifoto Starter
Dit artikel is geschreven door Dré de Man en verscheen oorspronkelijk in digifoto Starter 2.2018. Wil je alle reviews, al het nieuws en interviews op je deurmat ontvangen? Neem dan nu een abonnement op digifoto Starter magazine.
Lees meer
