hoe Nanda Hagenaars haar eigen pad vond

TEKST JUDITH BAKKERS FOTOGRAFIE NANDA HAGENAARS 

Dit artikel is gepubliceerd in DIGIFOTO PRO 2025.1 

 

Van toerist met camera naar fotografie als roeping

Nanda Hagenaars (36) merkte tijdens haar studie International Business and Languages dat ze anders keek dan anderen. “Ik keek echt. Naar de compositie, licht en donker.” Tijdens die periode had ze een Olympus-camera bij zich, en ze ontdekte hoe leuk fotograferen was. Terug in Nederland ging ze aan de slag als office manager bij een reclamebureau. Daar voelde ze zich op haar plek: “De creatieve vibe in het bedrijf stond me aan. Ik liep er zelfs op blote voeten en kon mezelf zijn.”

Die omgeving bracht haar in contact met professionele fotoshoots. Dat inspireerde haar om in 2013 haar eerste spiegelreflexcamera te kopen. “Ik vond het heerlijk om een moment voor mezelf te hebben.”

Het begin van een eigen pad

Op een dag liep ze, zoals zo vaak langs de Fotoacademie in Amsterdam. “Op de route naar mijn werk, wandelde ik er altijd langs. Ik werd er als het ware naar binnen gezogen.” Ze schreef zich spontaan in, werd aangenomen op basis van haar straatfotografie en zei haar baan op. “Ik nam afscheid van het reclamebureau, zette de knop om en zei tegen mezelf: ik ben fotograaf.”

Vanaf dat moment ging ze er volledig voor. “Ik leerde veel over fotografie en zo eigenwijs als ik ben, lapte ik veel regels aan mijn laars.” Ze liet zich inspireren door fotografen als Irving Penn en Vivian Maier. De opleiding maakte ze uiteindelijk niet af – ze vond haar eigen weg. “Ik greep elke fotografieopdracht aan. Maakte veel foto’s voor restaurants en cafés voor op de sociale media. Ik kon van mijn werk rondkomen. Fotograferen werd mijn leven. Ik had focus.”

Fotografie als spiegel

Nanda merkte dat fotografie haar hielp om zichzelf beter te begrijpen. “Mijn camera was een middel om te veranderen. Hierdoor ging het mentaal beter met mij. Ik zag nieuwe perspectieven door die lens. Ik ontdekte mezelf en groeide.” Ze maakte series over mensen uit Iran, Zuid-Spanje en haar tachtigjarige buurman, die astroloog is. “Met name documentaire fotografie waardeer ik heel erg, omdat deze vorm van fotograferen is zoals ik begon. Mensen aanspreken, dichter bij hen komen, hun verhalen vertellen.”

Inmiddels werkt ze voor opdrachtgevers zoals Justdiggit, FD en Harper’s Bazaar. “Ze waarderen me om wie ik ben en laten me vrij creëren.” Ze fotografeert ook muzikanten voor albumhoezen en werkte recent aan een grote klus in China. “Ook ben ik onlangs naar Shanghai gevlogen om een beauty campagne te schieten voor een Chinees make-up merk. Super leuk om te doen allemaal,” bekent Hagenaars.

Werken in de studio

Nanda heeft al acht jaar haar eigen studio. De laatste tijd werkt ze daar intensiever aan losse sessies met modellen. Ze is geen conceptdenker, maar werkt vanuit gevoel. “Alle shoots ontstaan op het moment zelf. Ik nodig natuurlijk de modellen uit, richt de set in, zet het licht klaar, bedenk wat ze aan doen, draai muziek. Het is belangrijk om mijn eigen vibe te creëren die bij mijn werk past. Een bubbel waar mensen instappen en hopelijk relaxen.”

De uiteindelijke beelden ontstaan in samenwerking. “We maken samen verbinding met de creativiteit.” Ze voegt regelmatig een speels of verrassend element toe, zoals schaduw, water of spiegels. “Ik wil mezelf iedere keer weer uitdagen een andersoortig portret te maken.”

Camera’s en werkwijze

Hoewel Nanda vaak werkt met een digitale Leica SL2 en een 50mm of 24-70mm lens, houdt ze ook van analoog fotograferen. Ze gebruikt dan bijvoorbeeld haar Rolleiflex-camera of neemt onderweg een Olympus MJU II met 35mm film of een FUJIFILM XT5 mee. Ze houdt het vaak simpel in de studio: “Met 1 lamp en een saaie grijze achtergrond.”

Voor starters is het interessant om te zien dat je niet per se veel gear nodig hebt. Eén lamp en een rustige achtergrond kunnen al genoeg zijn om je te concentreren op licht, expressie en sfeer.

De kracht van zwart-wit

Nanda werkt vooral in zwart-wit. Dat is voor haar een intuïtieve keuze. “De voorliefde voor kleurloos fotograferen ging heel intuïtief,” vertelt ze. “Ik ben meteen digitaal gaan fotograferen en maakte bij de bewerking als vanzelf de foto’s zwart/wit. Ik vind het beeld daardoor een bepaalde tijdloosheid krijgen. Het haalt ruis weg, de essentie blijft over. Kleur leidt vaak af, zoals met kleding. Ik zie het liefst alleen huid. Tenzij de kleding in zwart of wit is en stijlvol.”

Fotografie als levensfilosofie

Voor Nanda is fotografie meer dan werk – het is een manier om te reflecteren op het leven. “Het leven is een ontdekkingsreis die nooit ophoudt. Emoties en gevoelens horen daar bij. Je moet goed kijken naar jezelf en reflecteren over je bestaan. Leren, observeren en groeien zijn kernwaarden die ik meeneem in mijn werk. Het doel is een zo’n goed mogelijke afdruk, impressie, gevoel van je binnenste gevoelens achter te laten waarin anderen zich kunnen herkennen, gezien en gehoord worden en verlichting kunnen vinden. Dat ik de foto op de juiste frequentie geschoten heb om de ander te beroeren.”

De modellen in haar werk spelen daarin een sleutelrol. “Zo zag ik een kassière in Ekoplaza met een interessant gezicht. Ik vroeg naar mijn studio te komen, waar we eerst een uur zaten te praten. Ze paste perfect bij mij. Donker haar, donkere wenkbrauwen en een lichte huid.”

(zelfportret Nanda Hagenaars)

Vasthouden aan je eigen koers

De afgelopen drie jaar zat Nanda in een stijgende lijn. Ze had tentoonstellingen in binnen- en buitenland en won prijzen, waaronder een publicatie op LensCulture. “Dat gebeurde eigenlijk precies na de geboorte van mijn zoontje Ché.” Het moederschap maakte haar nog bewuster. “Het was wel keihard werken. Elke dag opstaan en experimenteren. Ik kwam veel gesloten deuren tegen, maar gooide nooit de handdoek in de ring. Tegenslagen belemmerden me niet. Als professional, kunstenaar en ondernemer is het niet makkelijk om vol te houden, maar juist heel belangrijk om wel te doen. Dan bereik je iets.”

Op dit moment doet ze het rustiger aan – ze is zwanger van haar tweede kind – maar ze kijkt al vooruit: later dit jaar pakt ze haar kunstprojecten weer op en wil ze workshops gaan geven in haar nieuwe studio.

Wat jij hieruit kunt halen als beginnende fotograaf

Begin gewoon, ook al is het klein.
Volg je gevoel – durf intuïtieve keuzes te maken.
Experimenteer met zwart-wit en met licht in je foto's.
Laat je niet tegenhouden door technische regels.
Bouw aan je eigen stijl, stukje bij beetje.

Gebruik fotografie om jezelf en anderen beter te leren zien.

Tot slot

Het verhaal van Nanda Hagenaars laat zien dat je niet perfect hoeft te starten om een professioneel fotograaf te worden. Wat je nodig hebt? Nieuwsgierigheid, toewijding en de bereidheid om jezelf te blijven ontwikkelen – in je techniek én als mens. Laat je inspireren en ga vooral zélf aan de slag. Wie weet waar jouw fotografiepad je brengt.