Fotograferen vanuit de heup

Amy Schutte 767
Soms wil je vastleggen wat er gebeurt, zonder dat mensen zich anders gaan gedragen omdat er een camera op hen gericht staat. Dat is moeilijk, want iemand met een camera voor zijn gezicht valt nu eenmaal best op. En de meeste mensen gaan zich anders gedragen als ze weten dat ze gefotografeerd (kunnen) worden. Daarom fotograferen sommige (straat-) fotografen vanuit de heup. Daar zijn weer net iets andere vaardigheden voor nodig dan voor fotograferen met de zoeker.

Zone focusing

Want hoe krijg je je foto scherp, wanneer je niet door de zoeker kunt kijken om te zien of je foto scherp is? Daar gebruiken fotografen die dit veel doen ‘zone focusing’ voor. Dat klinkt ingewikkeld, maar is vooral een kwestie van veel doen. Oefenen, totdat het een tweede natuur wordt.

Hoe werkt het?

Het houdt in dat je je camera instelt op handmatig scherpstellen. Het diafragma en de sluitertijd heb je al, naar wens, ingesteld. Vervolgens zet je je lens op een vooraf bepaalde scherpstelafstand. Je drukt af op het moment dat je onderwerp binnen die afstand valt, en dus scherp is.

Instinctief

Appeltje, eitje! Het is een techniek van veel oefenen, op den duur weet je instinctief welke scherpstelafstand er bij je instellingen hoort. In het begin zou je daar een app voor kunnen gebruiken, zoals DoF Table. Hier kun je de afstanden per objectief in vinden bij de instellingen voor diafragma en sluitertijd die je gemaakt hebt. Veel oudere lenzen hebben overigens afstandsmarkeringen, dat is helemaal een stuk makkelijker. Op een gegeven moment weet je instinctief wat de afstand tussen jou en een persoon of onderwerp moet zijn om ‘m scherp in beeld te krijgen, met de instellingen die je op dat moment hebt.

Snel en nauwkeurig

Uiteindelijk, wanneer je de techniek helemaal onder controle hebt, kun je op deze manier heel snel en nauwkeurig werken. En de meeste mensen zullen niet doorhebben dat je aan het fotograferen bent, je kijkt immers niet door de lens.

Onzichtbaar

Omdat je onopvallend te werk wil gaan, is het handig om je kleding hier ook op aan te passen. Dat kekke fluorescerende eighties jasje kan volgende keer weer mee, maar is niet handig als je onzichtbaar wil zijn. Ook kun je erover nadenken of je de camerariem wel nodig hebt. In elk geval zou je ‘m kunnen vervangen door een exemplaar zonder grote, schreeuwerige logo’s. Kijk ook of je camera een stilte functie heeft. Als je onopgemerkt wil blijven lijkt het geluid van je sluiter soms wel een machinegeweer.

Checken

Controleer tussendoor het resultaat. Probeer dan ook een beetje achteraf te gaan staan. Anders val je wellicht alsnog op. Zoom in op je LCD scherm om te controleren of je goed zit met de afstanden en de scherpstel ruimte. En of je je camera goed richt, je wil geen halve gezichten of driekwart van je compositie lucht. Het lijkt onbegonnen werk, maar veel straatfotografen vallen regelmatig terug op deze techniek. Oefening baart kunst!

afbeelding van Amy Schutte

Amy Schutte | Redacteur

Bekijk alle artikelen van Amy